Wonen is een basisbehoefte én een recht. Toch is het wonen in Nederland aan strenge regels gebonden. Die regels zijn vastgelegd in een wet die al meer dan honderd jaar bestaat: de Woningwet. Maar wat staat er precies in de Woningwet? In dit blog leggen we uit wat deze wet regelt, wie ermee te maken heeft en waarom het belangrijk is voor jou als huurder, woningzoekende of verhuurder.
De Woningwet bestaat sinds 1901 en vormt het fundament van het Nederlandse volkshuisvestingsbeleid. Deze wet bepaalt onder andere:
Wat woningcorporaties wel en niet mogen doen
Hoe sociale huurwoningen worden toegewezen
Welke eisen gelden voor woningkwaliteit en leefomgeving
Wat gemeenten moeten regelen op het gebied van wonen
Hoe toezicht en verantwoording plaatsvinden
In 2015 werd de wet ingrijpend herzien om meer transparantie, doelmatigheid en controle te creëren, vooral in reactie op misstanden bij woningcorporaties.
De Woningwet is vooral van toepassing op:
Woningcorporaties (officieel: toegelaten instellingen volkshuisvesting)
Gemeenten en provincies
Huurders en woningzoekenden in de sociale huursector
Ministerie van Binnenlandse Zaken, dat het woonbeleid vormgeeft
De wet is minder direct van toepassing op particuliere verhuurders, al gelden sommige bepalingen ook daar – vooral rond woningkwaliteit.
Woningcorporaties zijn gebonden aan strikte regels. Ze mogen zich alleen richten op hun kerntaken:
Het bouwen, verhuren en onderhouden van sociale huurwoningen
Huisvesting van mensen met een laag of middeninkomen
Bevorderen van leefbaarheid in wijken
Commerciële activiteiten zijn aan banden gelegd en moeten via een aparte juridische entiteit plaatsvinden.
De Woningwet bepaalt dat sociale huurwoningen bestemd zijn voor huishoudens met een laag inkomen. In 2025 ligt de inkomensgrens op ongeveer:
€47.500 voor eenpersoonshuishoudens
€52.500 voor meerpersoonshuishoudens
Minimaal 90% van de sociale huurwoningen moet worden toegewezen aan deze doelgroep. Zo blijven de woningen beschikbaar voor wie ze echt nodig heeft.
De wet bepaalt ook hoe huurprijzen worden berekend, met behulp van het woningwaarderingsstelsel (WWS). Hierin krijgt een woning punten op basis van:
Oppervlakte
Voorzieningen
Energieprestatie
Ligging
Op basis van het aantal punten wordt een maximale huurprijs vastgesteld. Dit geldt vooral voor sociale huurwoningen.
De Woningwet stelt minimumeisen aan:
Veiligheid (brandveiligheid, elektra)
Gezondheid (ventilatie, vocht, licht)
Bruikbaarheid (toegankelijkheid, grootte)
Energieprestatie (isolatie, energielabels)
Corporaties én particuliere verhuurders zijn verplicht om woningen in goede staat aan te bieden.
Gemeenten moeten op basis van de Woningwet zorgen voor:
Een actueel woningbouwprogramma
Afstemming met woningcorporaties
Verdere plannen voor leefbaarheid en wijken
Handhaving van bouw- en woonregels
Gemeenten hebben dus een regierol, ook bij sloop, renovatie of toewijzingsbeleid.
De Woningwet geeft huurdersorganisaties het recht om:
Mee te praten over beleid van woningcorporaties
Te worden gehoord bij plannen voor renovatie, sloop of verkoop
Jaarlijks overleg te voeren over huren, onderhoud en nieuwbouw
Daarnaast hebben huurders huurbescherming en kunnen zij naar de Huurcommissie stappen bij conflicten over huurprijs of onderhoud.
De Autoriteit woningcorporaties (Aw) en de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) houden toezicht op woningcorporaties. Zij beoordelen:
Jaarcijfers
Prestatieafspraken met gemeenten
Risico’s en integriteit
Beleidsplannen en investeringen
Zo wil de overheid voorkomen dat geld uit de volkshuisvesting onrechtmatig wordt gebruikt.
De Woningwet zorgt ervoor dat:
Sociale huur beschikbaar blijft voor mensen die het nodig hebben
Woningcorporaties hun maatschappelijke taken serieus nemen
Gemeenten verantwoordelijk blijven voor een goede woningvoorraad
Huurders beschermd worden tegen onredelijke huur of achterstallig onderhoud
Zonder deze wet zou er minder controle, minder aanbod en meer ongelijkheid op de woningmarkt ontstaan.
Plaats dan vandaag nog geheel GRATIS uw woningen op woning-unie.eu