Woningnood Nijmegen: expats geraakt

De woningnood Nijmegen: expats geraakt – een situatie die steeds zichtbaarder wordt in de stad aan de Waal. Waar Nijmegen jarenlang bekendstond als een toegankelijke, relatief betaalbare woonplaats, is de druk op de woningmarkt inmiddels net zo groot als in de Randstad. En nu blijken ook expats, die vaak juist een stevige financiële positie hebben, steeds vaker tussen wal en schip te vallen.

Waarom heeft Nijmegen zo’n groot woningtekort, wat betekent dit voor de internationale gemeenschap, en welke oplossingen liggen er op tafel?

Woningnood in Nijmegen: hoe groot is het probleem?

Het woningtekort in Nijmegen is inmiddels structureel. Volgens recente cijfers van de gemeente en het CBS bedraagt het tekort ruim 5% van de totale woningvoorraad. Dat lijkt weinig, maar vertaalt zich in duizenden mensen die geen passende woning kunnen vinden.

Vooral huurders hebben het zwaar. Zowel sociale huurwoningen als vrije sectorwoningen zijn schaars. En hoewel expats vaak in de vrije sector zoeken, merken ook zij dat de huurprijzen in Nijmegen de afgelopen jaren flink zijn gestegen.

Een appartement van 60 m² in het centrum kost al snel meer dan €1.200 per maand. Daarmee is Nijmegen inmiddels duurder dan veel omliggende steden in Gelderland.

Waarom worden expats geraakt door de woningnood?

Dat expats geraakt worden door de woningnood in Nijmegen komt door een combinatie van factoren.

Allereerst is de stad de laatste jaren populairder geworden onder internationale werknemers. Grote werkgevers zoals NXP, Radboud Universiteit en het Radboudumc trekken steeds meer buitenlandse specialisten aan. Die werknemers zoeken betaalbare, tijdelijke woningen dicht bij hun werk — maar die zijn er nauwelijks.

Daarnaast zijn veel verhuurders selectiever geworden. Ze geven de voorkeur aan huurders die voor langere tijd blijven. Expats, die vaak tijdelijke contracten hebben, worden daardoor sneller afgewezen.

Tot slot zorgen de nieuwe regels voor tijdelijke verhuur ervoor dat het aantal short-stay appartementen afneemt. Wat ooit een populaire oplossing was voor expats, is nu grotendeels verdwenen.

De strijd om vrije sector woningen

De vrije sector leek jarenlang de plek waar expats terechtkonden. Maar ook daar is de situatie nijpend.

De vrije sector huurmarkt in Nijmegen wordt overspoeld door vraag van studenten, starters en middeninkomens. Hierdoor stijgen de huren sneller dan ooit.

Een expat die gewend is aan Amsterdamse prijzen kan de kosten vaak nog betalen, maar merkt dat het aanbod beperkt is. Veel woningen worden al binnen 24 uur verhuurd.

Bovendien maken sommige verhuurders misbruik van de situatie door hoge servicekosten of tijdelijke contracten aan te bieden. Dat maakt het moeilijk voor expats om zich echt in de stad te vestigen.

Sociale huur: nauwelijks toegankelijk

De sociale huurmarkt in Nijmegen is vooral bedoeld voor inwoners met een laag inkomen. Expats komen daar zelden voor in aanmerking, omdat zij meestal tijdelijk verblijven en vaak net boven de inkomensgrens verdienen.

De wachttijden voor sociale huurwoningen zijn bovendien extreem lang — gemiddeld 7 tot 9 jaar. Zelfs voor lokale bewoners is het daardoor vrijwel onmogelijk om snel een woning te vinden.

Voor expats betekent dat één ding: ze zijn volledig afhankelijk van de vrije sector of particuliere verhuur.

Gevolgen voor de lokale economie

Dat de woningnood in Nijmegen expats raakt, is niet alleen een persoonlijk probleem voor de huurders zelf. Het heeft ook gevolgen voor de lokale economie.

Bedrijven zoals NXP, Novio Tech Campus en Radboudumc melden dat het steeds moeilijker wordt om internationaal talent aan te trekken. Kandidaten haken af zodra ze beseffen hoe moeilijk het is om in Nijmegen een woning te vinden.

Daarmee komt de concurrentiepositie van de stad in gevaar. Innovatie en kennisontwikkeling — precies de sectoren waarin Nijmegen uitblinkt — dreigen te stagneren als het woonprobleem niet wordt opgelost.

Studenten en expats vissen in dezelfde vijver

Een ander opvallend aspect is dat expats en studenten vaak op dezelfde markt zoeken: gemeubileerde studio’s en kleine appartementen.

Met meer dan 40.000 studenten aan de Radboud Universiteit en de HAN is de druk in dit segment enorm. Veel particuliere verhuurders richten zich liever op studenten, omdat die flexibel zijn en vaak groepsgewijs huren. Expats, die rust en privacy zoeken, blijven daardoor achter.

De gemeente Nijmegen heeft geprobeerd het probleem aan te pakken met nieuwe studentencomplexen zoals Talia en SSH&-projecten, maar die lossen het tekort slechts deels op.

Wat doet de gemeente Nijmegen?

De gemeente erkent dat de woningnood in Nijmegen een breed probleem is en dat ook expats daaronder vallen. Er zijn meerdere maatregelen aangekondigd:

• Bouw van 10.000 nieuwe woningen tot 2030, waarvan een deel in het middensegment.

• Transformatie van leegstaande kantoorpanden naar tijdelijke woonruimtes.

• Strengere regels voor huisjesmelkers die misbruik maken van schaarste.

• Samenwerking met bedrijven om woonruimte te reserveren voor internationale werknemers.

Toch verlopen veel projecten traag. Grondprijzen, vergunningen en stikstofbeperkingen zorgen voor vertraging, waardoor de effecten pas over jaren zichtbaar zullen zijn.

Tijdelijke oplossingen voor expats

Zolang de structurele oplossingen nog op zich laten wachten, zoeken expats naar alternatieven.

• Short-stay woningen via bedrijven als Holland2Stay of The Cohesion bieden flexibiliteit, maar tegen hoge prijzen.

• Tijdelijke verhuur van particuliere woningen is mogelijk via platforms die voldoen aan de Nederlandse huurregels.

• Sommige werkgevers bieden corporate housing aan — appartementen die speciaal zijn gereserveerd voor buitenlandse medewerkers.

Toch blijft het lastig om iets te vinden dat betaalbaar, legaal en stabiel is.

De rol van woningcorporaties en bedrijven

Woningcorporaties in Nijmegen, zoals Talis en Portaal, richten zich vooral op sociale huur, maar experimenteren steeds vaker met middenhuurprojecten.

Daarnaast nemen grote werkgevers hun verantwoordelijkheid door woonruimte te koppelen aan arbeidscontracten. Zo probeert men te voorkomen dat nieuw personeel zonder dak boven het hoofd komt te zitten.

Deze samenwerking tussen bedrijven, universiteiten en de gemeente is cruciaal om de balans op de Nijmeegse woningmarkt te herstellen.

De toekomst: hoopvol maar onzeker

Hoewel de woningnood in Nijmegen voorlopig blijft bestaan, zijn er tekenen van verbetering. De geplande bouwprojecten, gecombineerd met meer aandacht voor betaalbare huur, kunnen op termijn verlichting brengen.

Toch blijft de vraag groter dan het aanbod. Zolang Nijmegen aantrekkelijk blijft voor studenten, starters én expats, zal de strijd om woonruimte voortduren.

De sleutel ligt in sneller bouwen, beter reguleren en samenwerking tussen alle partijen. Alleen dan kan de stad haar internationale karakter behouden zonder mensen buiten de boot te laten vallen.

Samenvatting

De woningnood in Nijmegen raakt niet alleen lokale bewoners, maar ook expats. Door het gebrek aan betaalbare huurwoningen, stijgende prijzen en beperkte tijdelijke opties is het voor internationale werknemers steeds moeilijker om zich in de stad te vestigen.

Gemeente en bedrijven werken aan oplossingen, maar de realiteit is dat de problemen voorlopig blijven bestaan. Voor expats betekent dat goed plannen, breed zoeken en hopen op meer betaalbare initiatieven in de toekomst.